علی‌اصغر امیری

وقتی در مورد فرهنگ صحبت می‌کنیم، اغلب تصورمون اینه که موضوع فرهنگ صرفاً مربوط به سازمان‌های بزرگه! فکر می‌کنیم فرهنگ فقط توی گروه‌های بزرگ انسانی شکل می‌گیره.

به نظرتون چه چیزی سازمانهای با بالاترین عملکرد رو از بقیه جدا می کنه؟ استراتژی هوشمندانه؟ محصولات برتر؟ افراد بهتر؟

اغلبِ اقدامات تغییر در عمل شکست می خورند. با دو مطالعه ی مستقل در اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ مشخص شد که حدود دو سوم از صدها شرکتی که اصول مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) را به کار بسته اند، به نتایج مورد انتظارشان نرسیده اند و آن را کنار گذاشته اند. طرح های مهندسی مجدد نیز پیشرفت در خور توجهی نداشته اند. میزان شکست طرح های مهندسی مجدد در مقالاتی که برخی از آنها را بنیان گذاران مهندسی مجدد نوشته اند، حدود ۷۰ درصد ذکر شده است. در یک مطالعه ی میدانی جان کاتر با نظرخواهی از صد مدیر ارشد به این نتیجه رسیده است که اکثر آنها در مراحل اولیه‌ی پروژه‌ی تحول متوقف شده‌اند. شمار اندکی از آنها موفق بوده اند و شمار اندکی نیز کاملا شکست خورده اند. اکثر آنها وضعیتی بینابین و منفعل – با گرایش به سمت پایین معیار - داشته اند. واضح است که اکثر کسب و کارها در دستیابی به تغییرات اساسیِ پایدار، موفقیتی نداشته اند. نمی توان برای پیشرفت مدارس، نهادهای بهداشتی، سازمانهای دولتی و غیرانتفاعی نسخه‌ی واحدی پیچید.

ساختن فرهنگ سازمانی غنی از بازخورد

توسط اِد باتیستا

من به عنوان یک مربی اجرایی و یک معلم تجربه‌گرا ، اعتقاد پرشوری به ارزش بازخورد بین فردی دارم. برای مؤثرتر و شکوفا شدن در کار، افراد نیاز به درک دقیق تأثیر خود بر دیگران و میزان دستیابی به اهداف خود در روابط کاری دارند. بازخورد مستقیم کارآمدترین روش برای جمع آوری این اطلاعات و آموختن از آن است.

اما شکلی که بیشتر بازخوردهای بین فردی از آن گرفته می شود - گفتگوی دو نفره - می تواند ما را فریب دهد تا آن را به عنوان محصولی از رابطه ببینیم، درحالی که به همان اندازه (اگر نه بیشتر) محصولی از فرهنگ پیرامون می‌باشد. حتی افرادی که علاقه به دادن یا مهارت در دادن یا دریافت بازخورد ندارند، هنگامی که در یک محیط غنی از بازخورد کار می کنند، در این فرایند شرکت می‌کنند (و بهبود می یابند). در صورتی که فرهنگ سازمانی یا تیمی از تلاش های آنها پشتیبانی نکند، سرسخت ترین و تواناترین قهرمانان بازخورد منصرف می‌شوند.