علی‌اصغر امیری

توی این چند سال بنا به بضاعت خودم، توی این حوزه کنجکاوی و کنکاش کردم و اخیراً هم توفیق داشتم که توی دوره‌ی کوچینگ کسب و کار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران، تحت سرپرستی و تدریس استاد گرانقدر دکتر الیاسی عزیز، عمیق‌تر و متمرکزتر، با مفاهیم کوچینگ آشنا بشم و آموزه‌های دوره رو در کنار هم تیمی‌هام (با تسهیل‌گری دوست عزیزم علیرضا قزل)، تمرین کنم.

مثل همه‌ی موضوعات، معتقدم کوچینگ هم ابتدا باید به عنوان یک مفهوم به درستی درک بشه، تا بتونیم از ابزارهای مربوط بهش، استفاده‌ی اثربخشی داشته باشیم.

یک از کتاب‌هایی که در کنار منابع معرفی شده در دوره‌ی فوق، مطالعه کردم، کتاب 50 ابزار برتر کوچینگ (نوشته جیلیان جونز و رو گورل، ترجمه رادمرد قدیری و همکاران) هستش.

توی این کتاب ابزارهایی معرفی شده که می‌تونیم توی جلسات کوچینگ‌مون استفاده کنیم، برخی ابزارها رو هم افراد مبتدی و هم حرفه‌ای می‌تونن استفاده کنن، در حالی که برخی ابزارها رو فقط افراد حرفه‌ای و مسلط توی کوچینگ می‌تونن بکار بگیرن. هرچند برخی ابزارهایی که توی این کتاب معرفی شده، با پیور کوچینگ (یا کوچینگ محض) فاصله داره و به سمت مداخله و منتورینگ گرایش داره. به هر جهت این چیزی از ارزشمندی و کاربردی بودن این کتاب کم نمی‌کنه.

یادمون باشه که کوچینگ یه مفهوم/ابزاره و لزوماً همیشه و همه جا، و برای همه مسائل و موضوعات کاربرد نداره. یه جاهایی باید به سمت منتورینگ پیش بریم، یه جاهایی باید نقش مشاور رو بازی کنیم، یه جاهایی باید مدیر یا رهبر باشیم.

همه‌ی اینها، نقش‌هایی هستند که یه فرد (یا مدیر) توی سازمان (یا زندگی شخصی) می‌تونه داشته باشه. شناخت و تشخیص اینکه توی چه شرایطی، چه نقشی رو داشته باشیم که توی رفتارمون در سازمان اثربخش‌تر باشه، خیلی حیاتی و صد البته بسیار سخته.